آینده‌پژوهی بیداری اسلامی در بحرین: تأثیر انقلاب اسلامی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار، دانشگاه جامع امام حسین (ع)، تهران، ایران

2 نویسنده مسئول: دکتری مدیریت سیستم‌ها، دانشگاه جامع امام حسین (ع)، تهران، ایران

چکیده

هدف اصلی بررسی نقش عوامل کلیدی و پیشران‌های مؤثر بر تحولات آینده بحرین است. این پژوهش در راستای تدوین سناریوهای پیش روی بحرین و از نوع توسعه­ای است. تحولات بحرین از حیث تحولات داخلی و خارجی و در بازه زمانی 2011 تا 2022 مورد بررسی قرار گرفته است. این بررسی با مطالعه مبانی مرتبط، اسناد موجود و همچنین مصاحبه با متخصصان حوزه بحرین شامل 10 نفر از کارشناسان حوزه‌های مختلف بحرین انجام شده است. بر مبنای یافته‌های پژوهش برای آینده تحولات بحرین می­توان چهار سناریوی عمده را ترسیم کرد. سناریوی اول پیروزی رژیم آل‌خلیفه و شکست انقلابیون است که بر مبنای حمایت کشورهای فرامنطقه­ای، عربستان سعودی و شورای همکاری از رژیم آل‌خلیفه رخ می­دهد. سناریوی دوم رقص کرکس یعنی ادامه وضع موجود است که عمدتاً مبتنی بر خستگی مردم از ادامه اعتراضات می­باشد. سازش و تشکیل دولت وحدت ملی سناریوی سوم است. آخرین سناریو، سناریوی پرواز سیمرغ یعنی تشکیل دولت شیعی و شکست رژیم آل‌خلیفه است که بر مبنای رهبری واحد، ادامه حمایت‌های سیاسی جبهه مقاومت و ایستادگی و مقاومت ملت بحرین رخ می­دهد. یکی از مهمترین محورها تشکیل هسته­های مقاومت، تبلیغات و جذب جوانان به این هسته‌ها می‌باشد.

کلیدواژه‌ها


Smiley face

امیر عبداللهیان، حسین (1390)، ناکامی طرح خاورمیانه بزرگ و خیزش بیداری اسلامی در جهان عرب: مطالعه مورد بحرین، فصلنامه مطالعات راهبردی، 14(52): 157-135.
اندیشکده راهبردی تبیین(1392)، منازعه ایران و عربستان و مسأله بحرین، شناسه خبر ۱۴۶۲۴، ۱۲ بهمن ۱۳۹۲، قابل دسترسی در سایت http://tabyincenter.ir/14624
بیانات امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی)، 14/3/ 1390.
درج، حمید و سمیعی اصفهانی، علیرضا (1397)، رویکرد سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در قبال خیزش مردمی بحرین، فصلنامه مطالعات انقلاب اسلامی، 15(53): ۶۳ -۸۰.
شیرودی، مرتضی (1388)، انقلاب اسلامی و بیداری اسلامی؛ تأثیرگذاری و نمونه‌ها، فصلنامه علمی - پژوهشی مطالعات انقلاب اسلامی، سال پنجم، شماره 16.
عباسی، مجید و حسنی، حسن (1396)، شورای همکاری خلیج‌فارس و روند بیداری اسلامی در بحرین، فصلنامه سپهر سیاست، 4(12): 78-59.
مصاحبه با آقای مصدق پور مدیر محترم رادیو بحرین (1396).
مصاحبه با دکتر سید رضا صدرالحسینی و کارشناس مسائل خاورمیانه (1396).
مصاحبه با دکتر محمد فرازمند مدیر کل محترم خلیج‌فارس وزارت امورخارجه جمهوری اسلامی (1396).
میرزایی، جلال (1397)، بررسی موانع سیاسی گذار به مردم‌سالاری در بحرین، مجلس و راهبرد، 25(93): 281-306.
نواب، محمد (1385). امت در حرکت (جهان معاصر و بیداری اسلامی)، مجله سوره، 27: 67-62.
Abbott, P., Teti, A. & Sapsford, R. (2020). The tide that failed to rise: Young people’s politics and social values in and after the rab uprisings, Mediterranean, 25(1): 1-25.
Abusharif, I.N. (2014). Ibrahim Parsing “Arab Spring”, Media Coverage of the Arab Revolutions, Northwestern University in Qatar,
Machmudi, Y. (2020). Saudi Arabia’s internal changes and its foreign policies in responding the arab spring, International Review of Humanities Studies, 5(1): 1-12.
Manfreda, P. (2017). Definition of the Arab Spring Middle East Uprisings in 2011, available at: www.thoughtco.com.
Schwartz, P. (1996). The art of the long view: paths to strategic insight for yourself and your company. Broadway Business.
www.globalriskinsights.com.2017/02/future-generator-Bahrain-faces-political-volatility. Kinninmont, J. (2015). Future Trends in the Gulf, Chatham House Report, the Royal Institute of International Affairs.
www.independent.co.uk. (2016). The Arab Spring, five years on: A season that began in hope, but ended in desolation.